Besin maddelerinin giderek yumuşaması ve doğadaki müthiş ekonomi prensibi nedeniyle çene kemikleri küçülmekte ve yirmi yaş dişleri çıkmama eğilimi göstermektedir.Çenelerimiz küçüldükçe yirmi yaş dişleri kendine yer bulmak için zorlanmakta ve dolayısıyla diğer dişler gibi çıkamamaktadır. Kendine yeterli yer bulamayan bu dişler, öndeki dişi iterek baskı yapmakta ve bu da çapraşıklığa neden olmaktadır.
Tam gömülü yirmi yaş dişleri ; genellikle sorun yaratmazlar. Fakat radiografik takibi gerekir. tam gömülü olmalarına rağmen öndeki dişin köklerine baskı yapabilirler.Bazı hallerde kök gelişimi, bir başka deyişle sürme çabası devam ettiğinden,öndeki dişin köküne yaptığı bu baskı,erozyon yaratarak,komşu dişin pulpasına (kök kanalına) ulaşıp şiddetli ağrıya neden olabilir.
• Kısmen çıkmış yirmi yaş dişleri; en çok sorun çıkaranlardır. Tam çıkamadıkları için öndeki dişe baskı yaparak çıkmaya çalışırlar. Üzerlerindeki diş eti dokusu,zamanla arasına yemek artıklarının kaçması ve bakteri üremesi nedeniyle iltihaplanır.Dişin etrafındaki diş etinin iltihaplanması sonucunda ; ağrı , şişlik , abse oluşur. Çürük için uygun ortam oluştururlar.
• Tamamen çıkmış yirmi yaş dişleri; genellikle sorun çıkarmazlar fakat çok geride oldukları için fırçalanmaları zordur. Bu nedenle ağız bakımının çok iyi yapılması gerekir.
NE YAPILMALI?
Tam gömülü dişler; eğer bir sorun yaratmıyor ise radiografik takibi yapılarak (kist oluşumu riski itibariyle) müdahale edilmez.
Kısmen çıkmış dişler; en fazla problem yaratanlardır.Dişin üzerinde dişeti dokusu da olabilir,kemik örtü de..İnfeksiyon mevcudiyeti halinde antibiotik tedavisini takiben,cerrahi girişimle çıkarılmaları gerekir.
Tamamen çıkmış dişler; eğer,boy ve hacım olarak yeterli bir durum arz ediyorsa,gerektiğinde köprü ayağı veya hareketli protezlerde çengel (kroşe) yerleştirme amacıyla yararlanabileceğinden korunması uygundur.
